تصمیم بزرگ

چند روزی بود که احساس خستگی می‌کردم. ذهنم پر از صداها، تصاویر و پیام‌هایی بود که از صفحه‌ی گوشی به سمتم هجوم می‌آوردند. تصمیم گرفتم یک روز را به خودم اختصاص دهم. یک روز بدون هیچ وسیله‌ی دیجیتالی. فقط برای اینکه ببینم هنوز می‌توانم با خودم تنها باشم یا نه.

چند هفته بود که احساس می‌کردم ذهنم همیشه مشغول است. حتی وقتی کاری نداشتم، ناخودآگاه گوشی را برمی‌داشتم و بی‌هدف در اینستاگرام یا تلگرام می‌چرخیدم. تمرکز نداشتم، خوابم سبک شده بود، و احساس می‌کردم چیزی درونم خالی شده. یک شب، وقتی برای بار صدم گوشی‌ام را چک می‌کردم و باز هم چیز خاصی پیدا نکردم، تصمیم گرفتم: «فردا، هیچ تکنولوژی‌ای نخواهم داشت.» نه برای همیشه، فقط برای یک روز. ببینم چه می‌شود.

برای اولین بار بعد از مدت‌ها، با صدای گنجشک‌ها بیدار شدم، نه با زنگ گوشی. نور خورشید از پنجره به آرامی روی صورتم می‌تابید. حس کردم انگار زمان کند شده. نه عجله‌ای بود، نه استرسی. فقط من بودم و یک صبح آرام. حتی صدای قل‌قل کتری برایم مثل موسیقی بود.

next page

previous page