چه چیزی یاد گرفتم

این تجربه ساده اما عمیق بود. فهمیدم چقدر به تکنولوژی وابسته‌ام، اما در عین حال چقدر می‌توانم بدون آن هم زندگی کنم. یاد گرفتم که سکوت ترسناک نیست. که می‌توان بدون اعلان‌ها هم زندگی کرد. که گاهی باید از دنیای دیجیتال فاصله گرفت تا دوباره خودت را پیدا کنی.

در تاریکی شب، روی تخت دراز کشیدم. نه صدای اعلان، نه نور صفحه‌نمایش. فقط صدای باد، صدای قلبم، و افکاری که مثل ستاره‌ها در ذهنم می‌درخشیدند. فهمیدم چقدر از خودم دور شده بودم. چقدر به سکوت نیاز داشتم. تکنولوژی را دوست دارم، اما گاهی باید خاموشش کرد تا خودت را بشنوی.

next page

previous page